Boekrecensie: Herfstlied - Simone van der VlughtHet is de vijfde literaire thriller geschreven door Simone van der Vlught na "De Reünie", "Schaduwzuster", "Het laatste offer" en "Blauw water".
De aangeleverde flaptekst: Als journaliste voor de cultuurpagina van het Leidsch Dagblad heeft Nadine het prima naar haar zin,maar eigenlijk zou ze het liefst schrijfster worden. Net als ze erin slaagt een uitgever voor haar werk te interesseren,wordt Leiden opgeschrikt door de moord op een jonge vrouw. Samen met haar collega’s zit Nadine boven op het nieuws,waar ze steeds meer bij betrokken raakt. Als de vermoorde vrouwuiterlijk een sterke gelijkenis met Nadine blijkt te vertonen, kan ze de gebeurtenissen niet meer als toeval afdoen en beseft ze dat zij en haar zestienjarige dochter Mariëlle gevaar lopen. Vooral als de moordenaarmeer slachtoffers maakt, die allemaal in Nadines omgeving verkeren.
Mijn recensie:Ik heb dit boek in twee middagen uit gelezen. Het leest heerlijk weg en dus ideaal voor een lekkere regenachtige of zonnige zondag! ;)
Herfstlied heeft een knap geconstrueerd plot waarin je tot op het laatste moment in onwetendheid wordt gelaten over de vraag wie Nadine naar het leven staat.
Voor de ontknoping had ik meerdere daders in mijn hoofd. De spanningsopbouw van het boek vind ik dan ook super. Ik ging steeds sneller lezen.
Het boek is vanuit hij/zij perspectief geschreven en tussendoor wordt dit afgewisseld met de ik-vorm die de gedachten van de moordenaar weergeven.
Het duurde bij mij even voordat ik door had waar de titel "Herfstlied" op sloeg.
Dit blijkt een prachtig gedicht te zijn van Paul Verlaine "Chanson d`automne" wat zowel aan het begin als halverwege wordt geciteerd.
"
En ik moet voort, waar de wind mij voert, mee op zijn boze pad, van hier naar daar, als was ik maar een najaarsblad. . "
Voordat ik dit boek las, heb ik van Simone van der Vlught onder andere "Blauw Water" gelezen. In beiden boeken viel mij op dat de vrouwelijke hoofdpersonages altijd sterk en onafhankelijk zijn.
Het verhaal is vlot en realistisch geschreven.
Kortom: Ik vind dit boek een aanrader voor liefhebbers van Simone van der Vlught, maar ook auteurs als Suzanne Vermeer, Esther Verhoef en Loes den Hollander.
